(Allah kendi yasalarının bozulmasını umursamadı. Asırlarca insanları gerçeksiz bıraktı. Yargılanacak bu insanlar arasında ben bulunsa idim Allah’a şöyle derdim: "Ey Allah, beni ne hakla suçluyorsun? Kitaplarını korumadığın yetmezmiş gibi, elimizdeki yanlış kitaplar için bir defa bile bizi uyarmadın. Beni bilgisizlik ve günah içinde bıraktın. Şimdi beni ne hakla yargılıyorsun?")
CEVAP
Dünyadaki bir hâkimle bile böyle edepsizce konuşulmaz. Layüsel olan Rabbimizle böyle konuşulur mu? Hristiyanlara göre, tanrı gökte oturur, insan gibi etten kemikten yaratılmıştır. Eh, böyle olunca da, ona her Hristiyan kafa tutabilir sanılıyor.
Hristiyan dergisi, İncil'in değişmediğini, insan kelamı olmadığını söylemek istiyor. Dört papazın yazdığı ve birbirini tutmayan İncillerin Allah kelamı olmadığını Hristiyanlar bile kabul ediyor.
Hazret-i Musa’dan önce gelen peygamberlerin kitapları yok muydu? Elbette vardı. Hazret-i Âdem'in, Hazret-i Nuh’un, Hazret-i İbrahim’in suhuf denilen kitapları vardı. Bugün o kitaplardan hiçbiri kaldı mı? Elbette kalmadı. Allahü teâlâ öyle diledi. O kitapları korumadı. Niçin o kendi kitaplarını korumadın diye Allahü teâlâ sorguya çekilebilir mi? Kimine erkek çocuk veriyor, kimine kız. Kız çocuğu olan, (Falancaya erkek çocuk verdin, bana niçin vermedin?) diyebilir mi? Çocuğu olmayanın da, (Bana niçin çocuk vermedin) demeye hakkı var mıdır? Hiç kimsenin hiçbir bakımdan Allah’ta hakkı olamaz.
Tevrat, İncil ve bütün kitaplar ve sahifelerin hepsi birden, bir defada inmişti. Hepsi, insan sözüne benziyordu ve lafızları mucize değildi. Onun için çabuk bozulup değiştirildi. (S. Ebediyye)
Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimi ise koruyacağım diyor ve koruyor. Bunun için Kur’an-ı kerim diğer ilahi kitaplarla mukayese edilmez.
Her peygambere kitap verilmedi. Sadece 313 Resule verildi. Diğer nebiler, bunların kitaplarına göre amel etti. Hristiyan’ın bilmediği bir husus da, peygamber gönderilmeyen milletler sorguya çekilmez. Bir âyet-i kerime meali şöyledir:
(Biz, peygamber gönderip [dinin emirlerini] bildirmeden önce azap yapmayız.) [İsra 15]
