Sual: Dinimize göre tarafsız olmak mı, yoksa tarafını belli etmek mi gerekiyor? Bazı basın organları, tarafsız olmakla övünüp, (Biz tarafsızız, tarafsız haber veriyoruz) diyorlar. Tarafsız olmak kötü değil midir? Hak neredeyse, o taraftan olmak gerekmez mi?CEVAP
Evet, tarafsız olmak çok kötüdür. Hak neredeyse, ülkenin, milletin menfaati neredeyse, o tarafta olmalı. Tarafsız olmak, ot, odun olmak demektir.
Israrla tarafsızlıktan bahsedenler, kendileri asla tarafsız davranmazlar. Başkalarının, karşı taraftan olmaktansa, hiç olmazsa tarafsız olmasını isterler. Bunlara göre, iyiye iyi, kötüye kötü demek, tarafsızlığa gölge düşürür. Hakkın, doğrunun, iyinin tarafında olmalı ve tarafsız olmaktan veya tarafsız görünmekten kaçınmalıdır. Bunları birkaç örnekle açıklayalım:
1- Trafik kazasında bir kadın ölüyor. Tarafsız, bacakları görünecek şekilde resmini çekiyor. Taraflı olan da, açık yerlerini kapatıp çekiyor.
2- Düşmanla savaşırken, soba boruları veya kütükler, ağır birer top gibi gösterilse, bir kimse de, tarafsız olmak için, onların boru veya kütük olduğunu, gidip düşmana açıklasa, bu tarafsızlığı ihanet olmaz mı? Bunun için, (İyiliğe sebep olan yalan, fitneye sebep olan doğrudan iyidir) denmiştir. Tarafsızlık memleketin zararına sebep olursa, zararlı işi yapmak, akıl kârı mıdır?
3- Bir Müslüman dini bir kitap yazıyor. Her dinden bahsediyor. (Yalnız İslamiyet haktır, diğerleri bâtıldır) diyerek tarafını belli etmesi gerekirken, tarafsız olmak için, hiçbirine bâtıl, yanlış demiyor. Böyle rengini belli etmemenin, renksiz olmanın topluma ne faydası olur ki?
4- Bir şiir antolojisi hazırlanırken tarafsız olayım diye, iyi kötü her görüşten şiirler alınsa, böyle tarafsızlık zararlıdır. Sadece iyileri alınarak taraflı olmalıdır.
5- İbrahim aleyhisselam ateşe atılırken, karınca ateşi söndürmek için ağzıyla su taşıyor. (Bu suyla ateş söner mi) diyorlar. (Sönmese de, ben tarafımı belli etmeliyim, kimden yana olduğumu göstermeliyim) diyor. 60-70 sene önce, milletin çoğunluğu Adnan Menderes'in tarafındaydı, oylarıyla bunu belli etmişlerdi. İhtilali yapanlar halktan korkuyorlardı, fakat idam edileceği zaman, halk tarafsız gibi davranıp hiçbir tepki göstermeyince, en azından bir yürüyüş bile yapmayınca, Menderes tarafsızlığın, renksizliğin, vurdumduymazlığın, nemelazımcılığın kurbanı oldu.
Demek ki, olaylarda tarafsız değil, doğrunun, iyinin tarafında olmak gerekir.
